مقایسه‌ی هماوری گاوماهی شنی (Neogobius pallasi ,Berg 1916) در رودخانه‌های بابلرود و تجن (استان مازندران)

با توجه به اینکه گاوماهیان از لحاظ تغذیه ماهیان خاویاری دریای خزر اهمیت زیادی دارد، به همین دلیل هماوری گاوماهی شنی (Neogobius pallasi)، در رودخانه های بابلرود و تجن بررسی گردید. برای انجام این بررسی، 197 گاوماهی شنی از فروردین  تا مرداد 1390 در فصل تخمریزی از رودخانه های تجن(ساری) و بابلرود(بابل)بااستفاده از دستگاه الکتروشوکر(V300-200) صید شد.از این تعداد103 ماهی که هنوز تخمریزی نکرده بودند مورد بررسی قرار گرفت. طبق نتایج به دست آمده بیشترین میانگین طول استاندارد ماهی43/1±99/96 میلیمتر، وزن بدن 83/9±01/25گرم، وزن گناد03/1±39/1 گرم و هماوری مطلق 49/8±19/952 عدد تخمک مربوط به گاوماهی شنی رودخانه تجن و کمترین آن بترتیب 38/1±12/74 میلیمتر، وزن بدن 23/7±03/11 گرم، وزن گناد27/0±61/0 گرم و 24/2±53/684عدد تخمک مربوط به گاوماهی شنی رودخانه بابلرود بود. بیشترین و کمترین میانگین هماوری نسبی به ترتیب 65/3±96/76 و 65/2±39/39 عدد مربوط به گاوماهیان شنی رودخانه بابلرود و تجن بوده است. بیشترین میانگین قطر تخمک  28/0±11/1 میلی متر و شاخص گنادوسوماتیک 05/5±44/7 درصد مربوط به گاوماهیان شنی رودخانه بابلرود و کمترین آن بترتیب معادل 28/0±06/1 میلی متر و10/3±66/5 درصد مربوط به گاوماهیان شنی رودخانه تجن بود. با توجه به فاکتورهای زیست سنجی و هماوری اندازه گیری شده اختلاف معنی داری بین دو رودخانه مذکور وجود ندارد(p>0.05).